Konferencja odbędzie się w dniach 9-10 maja 2013 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Jest ona skierowana do pedagogów i historyków, a także kulturoznawców, socjologów, teologów, filozofów jak również i tych wszystkich, których przedmiotem zainteresowania są poniższe zagadnienia:
Ziemio, która nie przestajesz być cząstką naszego czasu. Ucząc się nowej nadziei, idziemy poprzez ten czas ku ziemi nowej. I wznosimy Ciebie, ziemio dawna, jak owoc miłości pokoleń…
Jan Paweł II
Powyższy cytat jest wprowadzeniem do wieloaspektowego rozumienia minionych wydarzeń, których „świadkiem” pozostała otaczająca nas przestrzeń.
Zagadnienie dotyczące pamięci jako umiejętności zachowywania i wykorzystywania informacji dotyczącej przeszłości, prowadzi często do nadmiernie uproszczonego rozumienia tego pojęcia- jako subiektywnego odwzorowania naszej przeszłości bądź ujmowania jej w postaci narracji. W związku z tym należy podkreślić, że pamięć występuje w wielu znaczeniach. Możemy mówić o pamięci historycznej i społecznej, indywidualnej i zbiorowej, zarówno w wymiarze lokalnym, jak i globalnym. Miejscami pamięci określa się wszelkie praktyki (przedmioty, organizacje), których podstawowym celem jest podtrzymywanie (stymulowanie) pamięci o przeszłości. Mogą być to instytucje, wzorce działania, symbole oraz zwyczaje.
Podstawowym zadaniem nadawania znaczenia miejscom pamięci jest umożliwienie zdobywania i przyswajania wiedzy na temat historii danego miejsca, uwzględniając ogólny zarys dziejów, a także stworzenie okazji do refleksji nad poznawaną rzeczywistością historyczną (postaci, wydarzeń i procesów). Nie należy pomijać wpływu pedagogiki, która może kształtować przyjazne, krytyczne oraz świadome myślenie o przeszłości. Miejscom pamięci warto nadawać szczególne znaczenie w życiu jednostki i społeczeństwa, ponieważ są one elementem konstruktywnym indywidualnej i zbiorowej tożsamości. Mogą być one także matrycą kształtującą sposób postrzegania i ujmowania świata.
